III Liceum ogólnokształcące im. J. Słowackiego w Lesznie od IX 2011r. do VI.2013 r. brało udział w projekcie Comenius. Tytuł projektu to: „Ponadczasowa kolej w Europie: od parowozów po nowoczesne TGV”. W ramach projektu uczniowie klas o profilu językowym (3a i 2a), pod kierunkiem koordynatora projektu, wykonywali – wspólnie ze swoimi rówieśnikami z innych krajów (z Portugalii, Włoch (z Sycylii), Wielkiej Brytanii (z Szkocji), Belgii i Hiszpanii) – wiele rożnorodnych zadań. W szkole przeprowadzono konkurs na logo projektu, na zdjęcia o kolei i opowiadania. W styczniu 2013r. III LO przygotowało książkę zawierającą opowiadania z każdego kraju. Przygotowano również słowniczek codziennych wyrażeń angielsko – polskich, który rozdano wszystkim uczniom biorącym udział w spotkaniu w Belgii. Uczniowie przygotowali przedstawienie w oparciu o jedno z opowiadań o kolei oraz zbadali i porównali podróżowanie koleją z podróżowaniem samolotami (ilość zużytego paliwa, potrzebnych godzin do pokonania dystansu pomiędzy miastami, gdzie znajdują się szkoły biorące udział w projekcie, ilość pokonanych kilometrów, itp.).
Celem projektów Comenius jest rozwijanie wśród młodzieży i kadry nauczycielskiej wiedzy o różnorodności kultur i języków europejskich oraz zrozumienie jej wartości i praktyczne wykorzystanie nabytych umiejętności z zakresu języków obcych nowożytnych i technologii informacyjnej. Program Comenius pomaga uczniom w nabyciu kompetencji życiowych, niezbędnych dla rozwoju osobistego, przyszłego zatrudnienia i aktywnego, świadomego obywatelstwa europejskiego.
Uczniowie biorący udział w projekcie zyskali bardzo wiele. Przede wszystkim stali się bardziej otwarci na inne kultury poprzez poznanie swoich rówieśników z Wielkiej Brytanii, Portugalii, Hiszpanii, Włoch i Belgii. Co więcej, mieli okazję praktycznie wykorzystać swoje umiejętności językowe i z zakresu Technologii Informacyjnej. Dodatkowo mogli poznać realia innych krajów i poczuć się prawdziwymi Europejczykami.
Nasze zadania:
III Liceum Ogólnokształcące im. Juliusza Słowackiego w Lesznie, Poland ; author: Małgorzata Matyla
Title: “Dreamy railroad”; “Senna kolej”
Once, a boy named James was going with his parents on a trip to Disneyland. His first adventure of this kind, began at the railway station, where something unexpected had already happened. Well, there were many people willing to travel, and the number of places-limited. The family was about to give up, when the train with his parents on a trip to Disneyland. His first adventure of this kind, began at the railway station, where something unexpected had already happened. Well, there were many people willing to travel, and the number of places-limited. The family was about to give up, when the train conductor stood in front of them and told them to follow him, all the time singing to himself. Omitting everyone, passing through the platforms and tunnels they reached the desired train. They wanted to thank him but he had disappeared. They got onto the train, which was like a fairy tale. A colourful interior, beautiful seats, ornamentation and an exclusive compartment for everybody. After a moment, when his parents fell asleep, during a long trip, little James heard a scream. Without considering, he ran to see where it came from and what had exactly happened. He went through many carriages hoping that he would reach the source of the noise. Finally, he ran through the whole train and reached the locomotive. He opened the door and saw -for some reason -the jittery driver, who didn’t drive the train at all. Little James tried to calm him down and control the situation, because they were coming to the last station and the train had to stop. After a few minutes the train driver understood what was going on and he listened to the brave boy. They reached the destination safely, driving the train together. When he woke up, he realized that this was just a dream.
Pewnego razu chłopiec o imieniu James jechał z rodzicami na wycieczkę do Disneylandu. Swoją pierwszą taką przygodę rozpoczął na dworcu kolejowym, gdzie już stało się coś niespodziewanego. Otóż chętnych do podróży było wielu, a ilość miejsc ograniczona. Rodzina już miała zrezygnować, kiedy to stanął przed nimi konduktor i kazał im iść za nim, cały czas sobie podśpiewując. Omijając wszystkich, przechodząc przez perony i tunele doszli do upragnionego pociągu. Chcieli mu podziękować, ale on zniknął. Wsiedli do pociągu, który był jak z bajki. Kolorowe wnętrze, piękne siedzenia, ozdoby, dla każdego ekskluzywny przedział. Po chwili, kiedy rodzice zasnęli, podczas długiej podróży mały James usłyszał krzyk. Nie zastanawiając się, pobiegł zobaczyć skąd dochodzi ten krzyk i co się właściwie stało. Przemierzał kolejne wagony z nadzieją, że dotrze do źródła hałasu. W końcu przebiegł już cały pociąg i dotarł do lokomotywy. Otworzył drzwi i ujrzał roztrzęsionego z jakiegoś powodu maszynistę, który w ogóle nie prowadził pociągu. Mały James starał się go uspokoić i opanować sytuację, ponieważ dojeżdżali do ostatniej stacji i musieli się zatrzymać. Po kilku minutach maszynista zrozumiał i usłuchał dzielnego chłopca i dojechali bezpiecznie do celu, razem prowadząc pociąg. Kiedy się obudził, zrozumiał, że to był tylko sen.
Agrupamento de Escolas do Mundão – EB1 de Mundão; Portugal
short story: Tiago João Carvalho ; translation: Soraia Micaela Pinzar
Christmas had finally arrived. Mr. John’s train station was all covered with snow. In spite of the cold, Christmas was the best season of the year for the local inhabitants. This was due to the extra cash they managed to gather even if it came from the very hasty and busy people that came to spend Christmas with the family. On that day, however, the train station seemed to have welcomed more strangers than usual and the homeless were surprised with that unfamiliar affluence. They were used to silence or to the chats they sometimes had with Mr. John about some mysterious occurrences happening inside the carriages.
Night came and when the station was finally deserted, something amazing happened. The homeless were unexpectedly awakened by an intense light that led them into a wagon that, just like them, looked quite abandoned. When they entered the carriage, it suddenly turned into a beautiful house. Right in the middle there was a table all set with the best Christmas treats and in a corner a fireplace kept a warm and cozy atmosphere… They celebrated the whole night!
They woke up the next day believing the veracity of their dream and they ran towards the wagon. The music and all the magic of the previous night had vanished. The only thing left behind was the same old carriage, worn out by the long and repeated tracks of its heydays. Still very confused, the homeless decided to tell Mr. John that strange episode. Mr. John smiled. Once again the trains had contributed to somebody’s happiness; once again another story had been added to a long list of stories about the mysteries occurred in railway wagons; conversation topics which would warm up the coldest nights.
Finalmente chegara o Natal. A estação de comboios do Sr. João estava coberta pela neve. Para os habitantes locais, apesar do frio que passavam, o Natal era a melhor época do ano, pois sobravam sempre mais alguns trocos, ainda que de gente sempre muito apressada que vinha passar o Natal com a família. Naquele dia, porém, a estação parecia acolher mais estranhos que o habitual e os sem-abrigo estranharam a afluência pouco familiar. Estavam habituados ao silêncio e às conversas que tinham com o Sr. João acerca de alguns episódios misteriosos que se passavam dentro das carruagens.
A noite chegou e, quando a estação estava deserta, algo de espantoso aconteceu. Os mendigos foram acordados por uma luz intensa que os conduziu para o interior de uma carruagem que, tal como eles, ali parecia abandonada. Quando entraram, a carruagem transformou-se numa linda casa. Ao centro uma mesa estava posta com as melhores iguarias de Natal e num canto uma lareira mantinha um ambiente quente e acolhedor… Festejaram toda a noite! No dia seguinte, quando acordaram, pensando que o que tinham vivido tinha sido real, correram à carruagem. A música e toda a magia da noite anterior tinham desaparecido. Ficara apenas a velha carruagem de sempre, agastada pelos longos e repetidos percursos dos seus tempos áureos. Ainda confusos, decidiram contar ao Sr. João o estranho episódio vivido. O Sr. João sorriu. Mais uma vez os comboios tinham contribuído para a felicidade de alguém; uma vez mais se acrescentava mais um conto à já longa lista de histórias sobre os mistérios nas carruagens; temas de conversa que aqueceriam as noites mais frias.
Szkoły biorące udział w projekcie:
